 |
| Zonsopkomst vanaf het balkon |
Na het ontbijt vertrekken we
met gids Lennox voor een game drive in het
Mudumo National Park. We zijn de enigen en hebben daarom een private
guide vandaag. ’s Ochtends is het nog erg koud, dus lange broek en jas aan. In
de loop van de dag wordt het in het binnenland altijd tussen de 25 en de 30
graden.
We varen eerst met een
bootje tussen de rietstengels van de Kwandorivier naar een plek waar de jeeps
staan. Mooie gekleurde vogeltjes onderweg, maar daar hebben wij niet zoveel mee
en de ingewikkelde namen die Lennox allemaal noemt, kunnen we niet eens
onthouden! De rivier staat erg laag; dit is zichtbaar aan de oevers. Zeker een
meter lager dan normaal zou zijn. Drie jaar amper regen is de oorzaak.
Het Mudumo NP bestaat deels
uit open savanne en deels uit wetlands. Er zouden veel olifanten zitten, maar
die laten zich vandaag niet zien. Blijkbaar is het voor hen ook weekend.
Lennox legt uit waarom
bepaalde gebieden verbrand zijn: dit is gecontroleerde brand, bedoeld om het
gras weer te laten groeien dat de buffels eten. Buffels zien we inderdaad.
Imposant grote beesten, die ons argwanend aan staan te kijken.
Verder zien we
waterbokken en een heleboel bavianen (een van ‘the ugly five’ volgens de gids!).
Aan de rivier drinken we het
drankje dat bij elke gamedrive hoort. Omdat we geen medereizigers hebben,
kunnen we al onze vragen aan Lennox stellen. Over het leven in Namibië, hoe
dingen geregeld zijn enz. Hij vertelt dat de regering heeft bepaald dat
lodge-eigenaren bij wet verplicht zijn hun goederen en diensten af te nemen bij
de community. Dit betekent dat er voor de plaatselijke bevolking werk is als er
een lodge in de buurt is en zij dus direct meeprofiteren van het toerisme. Goed
systeem.
De terugweg gaat weer met de
boot. Opeens zien we in het riet de reusachtige kop van een nijlpaard
tevoorschijn komen. We schrikken, maar blijkbaar schrikt het beest nog harder
van ons, want hij weet niet hoe snel hij terug moet duiken het riet in. Direct
achter hem aan volgt hippo nummer twee. Het is een vreselijk komisch gezicht,
die twee over elkaar heen tuimelende nijlpaarden die wegschieten alsof ze
betrapt zijn op iets wat niet hoort!
’s Middags is er een
riviersafari. Nu zijn we niet alleen, er gaan zelfs twee boten tegelijk weg.
Wij zitten in een klein bootje, dezelfde als die van vanochtend, met een Engels
en een Duits echtpaar. Beide stellen zijn fanatieke vogelaars, want bij elke
Namibische mus moet de boot afmeren. Blijkbaar een lastig klusje, vogels
fotograferen. Dan kun je nog zo’n grote toeter op je toestel hebben, op het
moment dat de toeter klaar is voor de perfecte plaat is het vogeltje al lang
verdwenen.
 |
| Alweer een Namibische mus? |
Qua wild is er die middag
weinig te beleven. Twee wegschietende krokodillen en wat gesputter van
nijlpaarden, maar het is niets in vergelijking met wat we vanochtend op het
water zagen. Daarbij een gids die zeer zwijgzaam is en alleen iets zegt als hem
iets gevraagd wordt – dat kan anders!
Desalniettemin is de boottocht prachtig.
De wegzakkende zon levert mooie kleuren op, de reflecties van het riet in het
water zijn super en de sundowner van vandaag bestaat een heerlijk koud pilsje
en een schaal met hapjes. Daar sta je dan, op 9 augustus om half 6, met een
aantal volkomen onbekende mensen te genieten van je biertje aan de Kwandorivier
in Namibië!
De boot meert weer aan bij
de lodge als het al donker is. Bij de aanlegplaats staat iemand met een glaasje
sherry. Old school drankje, wel lekker! We kunnen meteen aanschuiven in het
restaurant, waar vanavond o.a. een oryx-stroganoff klaar staat. Erg lekker!
Op ons eigen terras nemen we
nog een wijntje, maar helaas is Harry de Hippo er vanavond niet. Wel is er de
onvoorstelbaar gave sterrenhemel, met vallende sterren. Nee, die wens, die
vertellen we niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten